ΤΗΣ ΥΣΤΕΡΙΑΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΑ ΜΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΤΑ ΟΠΛΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΣΚΑΤΑ
ΚΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ ΓΕΜΑΤΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ.

ΜΑ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΑΠΟΜΕΝΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΕ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΝΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΟ ΜΑΤΙ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ –ΔΕΝ Μ΄ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ.