Η πολυαναμενόμενη επανάσταση που άλλοτε βουβά κι άλλοτε φανερά περιμέναμε, ακόμη να φανεί. Συνέβαλε σε αυτό όχι μόνο η παραθυρολογία περί απαραδέκτου των απεργιακών κινητοποιήσεων εν μέσου θέρους, αλλά η δική μας αναβλητική διάθεση, απότοκος της γεννετικά μεταλλαγμένης και βαριεστημένης νοοτροπίας μας. Αρχές Αυγούστου ήδη, κουρασμένοι όλοι, άλλοι λιγότερο κι άλλοι όχι, από την επώδυνη πανεθνική προσπάθεια για την οικονομική ¨σωτηρία¨ μας, ήρθε η ώρα να αναζητήσουμε στιγμές δροσιάς και ανεμελιάς εκεί που για χρόνια συνηθίσαμε να ξεκουράζουμε τις σκέψεις μας. Μια θάλασσα για τον καθένα μας σίγουρα δεν θα βρούμε. Για μια στιγμή όμως, έστω μια στιγμή, δυο κύματα μέσα μας κι ένα νησί μπορούν να μας ταξιδέψουν μακρυά από τη χώρα του ποτέ, στη γη του παντός. Κι επειδή αυτή υπάρχει μόνο στα όνειρά μας , κάπου εκεί ¨δεύτερο σύννεφο τρίτη στροφή ¨ θα σας βρούμε κι εμείς. Αρκεί στην άμμο να χαράξετε το δικό μας ΒΚ. Και μπορεί κάθε αμμουδιά να χει τη δική της θέα, η ματιά όμως είναι πάντα η ίδια. Κι αν ακόμη παλάτια δεν χτίζονται στην άμμο, ίσως τα όνειρα είναι πιο πιθανά. Σίγουρη να ναι μόνο η καλή μας αντάμωση.