Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΡΕ, ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕ


Πως να  μιλησεις με λογια συντεταγμενα και νωπα, οταν μολις εμαθες για την απωλεια ενος ανθρωπου που παντα ηθελες-για δικους σου λογους-να αποκαλεις δασκαλο. 

Με τι λογια να περιγραψεις μια πλουσια προσωπικοτητα που στις ρυτιδες του προσωπου του εμαθες να διακρινεις τις ρωγμες της νεωτερης ιστοριας, των παθων ενος ολοκληρου λαου, την ιστορια μιας ιδεας.

Πως να τονισεις λεξεις και φρασεις, οταν ενας κομπος στη ψυχη και τη σκεψη , αδυνατει να δωσει ρυθμο στα συναισθηματα που θες να εκφρασεις.

Ποσα χρονια περασαν , ποσα βραδυα, προσπαθωντας να κατανοησεις και να διδαχτεις σελιδες βιβλιων , που με μια αναπνοη γραφτηκαν και με μιση αναπνοη διαβαστηκαν. 

Πριν τον συναντησω, ενα τιποτα περιφεροταν στο μυαλο μου και μια ταμπελα ιδεολογικης προσηλωσης τοποθετημενη στο πετο μου

Οταν τον γνωρισα, με διαγραφη απειλησα τον εαυτο μου απο αυτα που συνηθιζα να λεω πως ειμαι. Διαγραφη απο συλλογικοτητες και μαζωξεις αδιαφορων και φερελπιδων ηγετισκων που συνηθιζαν να επαναστατουν δια λογου απο τον καναπε της χρονιας υπνηλιας τους και της φιλοδοξης αεργιας τους. Εξ αιτιας του, ξαναδιαβασα την ιστορια, ξανακοιταξα στα ματια αγνωστους ηρωες ενος πολυ προσωπικου πολεμου που η ιστορια τους εταξε το κενο περιθωριο, αγνοησα τους μεγαλους τιτλους και τις επωμιδες των φανταχτερων ηρωων. Απο εκεινον, εμαθα να σιωπω.

Το βιογραφικο του, θα το συνατησεις πολυ ευκολα. Εκεινον μπορουσες πολυ δυσκολα. Αν θες, κανε τον κοπο να διαβασεις τον αδομητο καταιγισμο των νοηματων του. Ναι, οπως το πα, με μιση ανασα, θα τον προλαβεις.


Εγω, προς το παρον, θα βγω μια βολτα στο δικο μου περιβολι. Καποτε μου εμαθε τη σιωπη και απο εκει ξεπηδησε στο μυαλο μου το Βουβο Κινημα. Τωρα, πιστος σε αυτα που στον καθενα μας εδειξε, θα βγω να τον ευχαριστησω που χωρις να το ξερει , με εκανε τη σιωπη μου να κανω βολτα, αναμεσα στα φρεσκοφυτεμενα κηπευτικα μου, εδω σε μιαν αγνωστη επαρχια. Ο ιδιος, βλεπεις, απο καιρο ειχε αφησει το Κλειδι, ακριβως εκει, Κατω απο το Γερανι. Και τωρα που το βρηκα, Εκείνος, ο Χρόνης Μίσσιος, έφυγε, για μενα, Νωρις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: