Σαν ήμουνα παιδί κοίταζα τα άστρα
Κι έκλαιγα που δεν μπορούσα να φτάσω τον ουρανό.
Ύστερα αγάπησα τη δόξα.
Νύχτες έμενα ξάγρυπνος δαγκώνοντας τα χέρια μου καθώς σκεφτόμουνα ότι θα μενα για πάντα ασήμαντος και ταπεινός.
Τελικά τα κατάφερα.

Και πολλοί με μάθανε,

και πλάι στα αστέρια ετοιμάζομαι να κοιμηθώ.

(Εικονα: ζωγραφικη της Αφροδιτης Παπαδουλή

με τίτλο Πρωινά Ονειρα )