κι αλήθεια
όλοι εκείνοι ανεξαρτήτως

φύλου, αίματος, αγχιστείας, νήσου, χρώματος, τέχνης, επιστήμης, βαπτίσματος, φιλίας, έχθρας

που  έσπευσαν να διαμερίσουν τα ιμάτια των ανομημάτων
που  τίμια συμμάχησαν με την ηθική της ανηθικότητας
που  στέρεα έστησαν τα ικριώματα της ντροπής

πόσο δίκαιοι -άραγε- στάθηκαν
πάνω απ´ τα μνήματα
άτιμων λειψάνων
 
και πόσο προκλητικά αδιάφοροι
μπροστά στα μάτια
κάποιου κύριου Χόξτον.